Reklamacja opłaty za nieopłacony postój

Reklamacja od wezwania/upomnienia do zapłaty za nieopłacony postój w Strefie Płatnego Parkowania to dokument, w którym właściciel pojazdu sprzeciwia się zasadności nałożenia, na niego, takiej dodatkowej opłaty. Właściciel samochodu może dowodzić w reklamacji, że np. osoba, która zaparkowała samochód to inna osoba, niż jego właściciel lub że w okresie, którego dotyczy wezwanie, samochód znajdował się w warsztacie samochodowym albo też, że opłata za parking została prawidłowo wniesiona, ale kierowca zapomniał umieścić potwierdzenie zapłaty, za szybą samochodu itd.

Jeśli problem dotyczy wniesienia opłaty za parking, bez pozostawienia biletu za szybą pojazdu, Naczelny Sąd Administracyjny potwierdził, w wyroku z 8 października 2013 r., że: "opłatę dodatkową pobiera się za nieuiszczenie opłaty, a nie za nieumieszczenie w określonym miejscu dowodu jej dokonania" (sygn. I OSK 1674/13).

Opłata dodatkowa:

Każda osoba, która parkuje samochód w Strefie Płatnego Parkowania, musi uiścić opłatę za korzystanie z drogi publicznej. Brak wniesienia opłaty spowoduje nałożenie, na właściciela pojazdu, obowiązku zapłaty tzw. opłaty dodatkowej za nieopłacony postój. Jest to opłata administracyjna o charakterze dyscyplinującym, za pozostawienie samochodu w Strefie Płatnego Parkowania, bez uregulowania opłaty parkingowej, a więc za nieuprawnione korzystanie z drogi publicznej.

Istnieje domniemanie, że kierujący pojazdem i w konsekwencji osoba, obowiązana do zapłaty opłaty parkingowej oraz opłaty dodatkowej, to jego właściciel.

Nieopłacenie postoju w strefie płatnej nie jest wykroczeniem - za niewniesienie opłaty parkingowej nie wystawia się mandatu lub grzywny. Każda rada miejska lub gminna ustala własną stawkę opłaty dodatkowej, obowiązującą w danym mieście lub gminie. Jej wysokość nie może przekroczyć 10% minimalnego wynagrodzenia, o którym mowa w art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (w 2021 jest to maksymalnie 10% z 2800 zł minimalnego wynagrodzenia, co oznacza 280 zł). Dla przykładu, w Warszawie od 7 września 2020 r. opłata dodatkowa za nieopłacony postój wynosi 250 zł. Opłata dodatkowa jest egzekwowana przez zarząd (zarządcę) drogi (zwykle będzie to Zarząd Dróg Miejskich) oraz Straż Miejską.

Jak korzystać z dokumentu?

Nieuiszczenie opłaty dodatkowej, w terminie, wskazanym w wezwaniu, podlega egzekucji administracyjnej, wraz z należnymi kosztami, chyba że przed upływem tego terminu osoba wniosła reklamację. W razie skutecznego wniesienia reklamacji, termin do wniesienia opłaty ulega zawieszeniu.

Reklamację od wezwania do uiszczenia opłaty dodatkowej składa się w terminie 7 dni, od dnia jego otrzymania. Reklamacja powinna zawierać:

• datę wystawienia wezwania;
• sygnaturę wezwania i nazwę podmiotu, który je wystawił;
• markę i numer rejestracyjny pojazdu;
• imię i nazwisko wnoszącego reklamację;
• adres do korespondencji wnoszącego reklamację;
• wskazanie argumentów, przeciwko zasadności wezwaniu do uiszczenia opłaty dodatkowej;
• załączniki, w postaci wezwania do zapłaty oraz inne dowody.

Wniosek należy wydrukować, podpisać odręcznie i wysłać do organu, który wystawił wezwanie. Istnieje kilka możliwości wysłania reklamacji:

• drogą elektroniczną (e-mailem) - wówczas nie trzeba drukować reklamacji i podpisywać jej ręcznie;
• za pośrednictwem skrzynki podawczej ePUAP - wówczas nie trzeba drukować reklamacji i podpisywać jej ręcznie;
• pocztą tradycyjną na adres właściwego Zarządu Dróg Miejskich lub innego właściwego zarządcy;
• osobiście w Kancelarii Zarządu Dróg Miejskich lub innego właściwego zarządcy.

W przypadku uznania reklamacji, dokument opłaty dodatkowej nie rodzi skutków prawnych, a więc właściciel lub kierujący pojazdem nie musi płacić opłaty dodatkowej.

W przypadku nieuwzględnienia reklamacji, jeżeli nie wniesiono odwołania od odpowiedzi na reklamację, opłatę dodatkową należy uiścić w terminie 14 dni, od daty otrzymania zawiadomienia o nieuwzględnieniu reklamacji.

Nieuiszczona opłata ulega przedawnieniu, po 5 latach, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miała zostać opłacona, chyba że bieg tego terminu w międzyczasie uległ zawieszeniu lub został przerwany, przez jakąś czynność prawną.

Podstawa prawna:

Obowiązek ponoszenia opłat za parkowanie wynika z art. 13f ust. 1 pkt 1 ustawy o drogach publicznych z dnia 21 marca 1985 r. (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 470, ze zm.) oraz właściwej uchwały rady miasta lub gminy, wydanej na podstawie upoważnienia ustawowego, będącej aktem prawa miejscowego w rozumieniu art. 87 ust. 2 Konstytucji RP, czyli obowiązującym każdy podmiot, na obszarze działania organu, który go ustanowił.

Jak edytować wzór:

Wypełnij formularz. Dokument jest redagowany na Twoich oczach w miarę podawania odpowiedzi.

Po zakończeniu, otrzymujesz go w formacie Word i PDF. Możesz go edytować i wykorzystać ponownie.