Pozew o zapłatę

Pozew o zapłatę jest to pismo skierowane do sądu, w którym osoba żądająca zaległej kwoty (powód) wnosi, aby sąd zasądził od drugiej strony (pozwanego) zapłatę nieuiszczonych przez pozwanego pieniędzy. Pismo to musi zostać poprzedzone wysłaniem do pozwanego listu poleconego, wzywającego go do zapłaty spornej kwoty.

Elementy pozwu:

Pozew o zapłatę powinien zawierać wszystkie elementy pisma procesowego tj. datę i miejsce sporządzenia pozwu, wskazać sąd właściwy miejscowo i rzeczowo, strony postępowania wraz z adresami, numerem PESEL (gdy stroną jest osoba fizyczna) lub numerem NIP (gdy stroną jest osoba prawna, jednostka organizacyjna, nie posiadająca osobowości prawnej), wskazać wartość przedmiotu sporu (wyliczoną wartość pieniężną żądania), bez odsetek, zatytułować pismo: "pozew o zapłatę", a ponadto należy zawrzeć:

• wskazanie żądania pozwu tj. żądanie zapłaty nieuiszczonej kwoty.

• wnioski dodatkowe np. wniosek o zwrot kosztów procesu, wniosek o wydanie nakazu zapłaty w postępowaniu upominawczym bądź nakazowym, jeśli będą spełnione przesłanki, wniosek o przeprowadzenie rozprawy także pod nieobecność powoda, wniosek o wydanie wyroku zaocznego, w przypadku zaistnienia przesłanek.

Ponadto, pozew o zapłatę powinien również zawierać zwięzły opis uzasadnienia żądania zapłaty kwoty wymagalnej, w tym wskazywać dowody, na okoliczność braku zapłaty oraz załączniki np. listę dokumentów, które powód dołącza do pisma na okoliczność braku zapłaty oraz odpis pozwu wraz z załącznikami dla każdego dłużnika.

Do pozwu powinien być również załączony dowód wniesienia opłaty skarbowej. Opłata ta musi być dobrze wyliczona. W sytuacji niedopłaty, sąd wezwie powoda do uzupełnienia braku, nie zawsze wskazując, że chodzi o niedopłatę i odpowiednią wysokość opłaty.

Opłaty skarbowe od pozwu dzieli się na:

• opłaty stałe: w sprawach o prawa niemajątkowe lub majątkowe opłaty są nie niższe niż 30 zł i nie wyższe niż 10.000 zł:
• opłata wynosi 30 zł - gdy wartość przedmiotu sporu wynosi mniej niż 500 zł.
• opłata wynosi 100 zł - gdy wartość przedmiotu sporu jest wyższa od 500 zł, ale niższa niż 1.500 zł.
• opłata wynosi 200 zł - gdy wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 1.500 zł, ale niższa niż 4.000 zł.
• opłata wynosi 400 zł - gdy wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 4.000 zł, ale niższa niż 7.500 zł.
• opłata wynosi 500 zł - gdy wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 7.500 zł, ale niższa niż 10.000 zł.
• opłata wynosi 750 zł - gdy wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 10.000 zł, ale niższa niż 15.000 zł.
• opłata wynosi 1.000 zł - gdy wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 15.000 zł, ale niższa niż 20.000 zł.

• opłaty stosunkowe: w sprawach majątkowych, jeśli wartość przedmiotu sporu jest wyższa niż 20.000 zł, opłaty te wynoszą 5% wartości przedmiotu sporu (nie więcej niż 200 000 zł).

• opłaty tymczasowe: w sprawach o prawa majątkowe, w których wartość przedmiotu sporu nie da się ustalić w chwili wszczęcia postępowania. Opłata ta wynosi od 30 złotych do 2.000 złotych. W orzeczeniu kończącym postępowanie w pierwszej instancji sąd określi wysokość opłaty ostatecznej.

W przypadku, gdy opłata ostateczna jest wyższa od opłaty tymczasowej, sąd orzeka o obowiązku uiszczenia różnicy, stosując odpowiednio zasady obowiązujące przy zwrocie kosztów procesu.

• opłaty podstawowej: 30 zł, w sprawach, w których przepisy nie przewidują opłaty stałej, stosunkowej lub tymczasowej.

Jeśli pozew nie będzie zawierał wszystkich elementów wyżej wymienionych, sąd wezwie powoda do uzupełnienia braków. Może to niepotrzebnie opóźnić rozpatrzenie sprawy.

Jak korzystać z dokumentu?

Dokument należy wydrukować w dwóch egzemplarzach i podpisać odręcznie. Pozew może zostać sporządzony i wniesiony również przez pełnomocnika. Wówczas do pozwu należy również załączyć dokument udzielenia pełnomocnictwa i dowód wniesienia opłaty skarbowej od pełnomocnictwa w wysokości 17 zł.

Tak sporządzone dokumenty należy wysłać do właściwego sądu, listem poleconym za potwierdzeniem odbioru. Można także złożyć dokument na biurze podawczym właściwego sądu oraz poprosić o stempel na kopii pisma, które zostanie w aktach powoda.

Sąd właściwy:

Sąd właściwy rzeczowo zależy od wartości przedmiotu sporu:

• dla sporów o kwoty przekraczające 75 000 zł, sądem właściwym będzie Sąd Okręgowy.

• dla sporów o kwoty niższe niż 75 000 zł, sądem właściwym będzie Sąd Rejonowy.

Sąd właściwy miejscowo to ten, który znajduje się najbliżej miejsca zamieszkania lub siedziby dłużnika (pozwanego). Istnieją jednak wyjątki od tej zasady w sytuacji tzw. właściwości wyłącznej, przemiennej lub wyboru innego sądu właściwego w umowie wiążącej strony np. sądem właściwym będzie sąd miejsca zamieszkania osoby uprawnionej: w sprawach o roszczenia alimentacyjne, ustalenie pochodzenia dziecka i związane z tym roszczenia, a w sprawach przeciwko przedsiębiorcom: sąd, w którego okręgu znajduje się zakład główny lub oddział.

Postępowanie przed sądem:

Wniesienie pozwu do sądu powinno być poprzedzone próbą ugodowego załatwienia sporu z drugą stroną konfliktu. Najczęstszym sposobem jest skorzystanie z zawezwania do próby ugodowej, które wysyła się do sądu. Sąd prześle zawezwanie stronie przeciwnej i wyznaczy posiedzenie, na którym będzie nakłaniał strony do zawarcia ugody i zrezygnowania z rozstrzygnięcia konfliktu przed sądem z wykorzystaniem wszystkich, czasochłonnych środków dowodowych m.in. przesłuchania świadków, przeprowadzenia opinii biegłego, dokonania oględzin i innych form dowodzenia. Próba ugodowa jest przeprowadzana przy udziale sędziego.

Jeśli próby ugodowe nie zaowocują rozstrzygnięciem konfliktu, postępowanie będzie się toczyło w zwykłym procesie, strony będą wzywane na rozprawy sądowe i sąd przeprowadzi niezbędne postępowanie dowodowe: wysłucha świadków, jeśli będzie to konieczne wyznaczy biegłych, tłumaczy, specjalistów, przeprowadzi dowód z przesłuchania stron itd.

Możliwe jest także przeprowadzenie szybszego postępowania, w zależności od rodzaju roszczeń tj. postępowania w trybie nakazowym lub postępowania w trybie upominawczym. Sąd może także rozpatrzyć sprawę z urzędu w trybie postępowania uproszczonego, jeśli znajdzie ku temu przesłanki.

1. Postępowanie nakazowe:

Postępowanie nakazowe jest to postępowanie, w którym sąd rozpatruje pozew na posiedzeniu niejawnym, a więc strony nie są wzywane do stawiennictwa i sąd nie przeprowadza postępowania dowodowego. Pozew jest rozpatrzony w trybie postępowania nakazowego jedynie wtedy, gdy dochodzone pozwem roszczenie zostało udowodnione: dokumentem urzędowym; rachunkiem zaakceptowanym przez dłużnika; wezwaniem dłużnika do zapłaty i pisemnym oświadczeniem dłużnika o uznaniu długu lub wekslem, czekiem należycie wypełnionym, których prawdziwość i treść nie nasuwają wątpliwości.

W jego wyniku sąd wydaje nakaz zapłaty, w którym orzeka, że pozwany musi zapłacić powodowi nieuiszczone roszczenie lub wnieść zarzuty od nakazu, jeśli się z nim nie zgadza.

2. Postępowanie upominawcze:

Postępowanie upominawcze jest to postępowanie, w którym pozew jest rozpatrywany przez sąd na posiedzeniu niejawnym, a więc strony nie są wzywane do stawiennictwa i sąd nie przeprowadza postępowania dowodowego.

W jego wyniku sąd wydaje nakaz zapłaty, w którym orzeka, że pozwany musi zapłacić powodowi nieuiszczone roszczenie lub wnieść zarzuty od nakazu, jeśli się z nim nie zgadza. Jest ono możliwe w sprawach o roszczenia pieniężne, po spełnieniu łącznie następujących warunków: roszczenie nie jest bezzasadne, przytoczone okoliczności nie budzą wątpliwości sądu oraz zaspokojenie roszczenia nie zależy od spełnienia świadczenia wzajemnego.

3. Postępowanie uproszczone:

Sąd może również z urzędu postanowić, że pozew będzie rozpatrywany w postępowaniu uproszczonym. Wówczas sąd nie przeprowadza postępowania dowodowego z opinii biegłych. Ponadto sąd stara się rozpoznać sprawę na pierwszej rozprawie, a gdyby okazało się to niemożliwe, sprawa będzie się toczyć w trybie zwykłym.

Roszczenie, które nie mogą być rozpatrzone w trybie uproszczonym, to sprawy należące do właściwości sądów okręgowych; sprawy małżeńskie i z zakresu stosunków między rodzicami a dziećmi; z zakresu prawa pracy rozpoznawanych z udziałem ławników; z zakresu ubezpieczeń społecznych i spraw o rentę.

Podstawa prawna:

Wymagania formalne pozwu o zapłatę muszą odpowiadać wymaganiom formalnym pisma procesowego, które jest uregulowane w art. 126 Kodeksu Postępowania Cywilnego.

Postępowanie uproszczone zostało uregulowane w art. 505¹ i następnych Kodeksu Postępowania Cywilnego.

Postępowanie nakazowe jest uregulowane w art. 484¹ i następnych Kodeksu Postępowania Cywilnego.

Postępowanie upominawcze jest uregulowane w art. 497¹ i następnych Kodeksu Postępowania Cywilnego.

Wysokości opłat skarbowych od pozwu wynikają z ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Jak edytować wzór:

Wypełnij formularz. Dokument jest redagowany na Twoich oczach w miarę podawania odpowiedzi.

Po zakończeniu, otrzymujesz go w formacie Word i PDF. Możesz go edytować i wykorzystać ponownie.