Geheimhoudingsovereenkomst (tweezijdig)

Een Geheimhoudingsovereenkomst (tweezijdig), ook wel een tweezijdige geheimhoudingsverklaring of Non-disclosure agreement (NDA) genoemd, kan gebruikt worden om een tweezijdige geheimhoudingsplicht vast te leggen tussen twee partijen. Er is bij een tweezijdige geheimhoudingsovereenkomst sprake van twee partijen die elkaar over en weer vertrouwelijke informatie verstrekken. Beide partijen hebben dus een geheimhoudingsplicht.

Indien slechts 1 partij geheime informatie ontvangt en geheim moet houden, kan de Geheimhoudingsovereenkomst (eenzijdig) gebruikt worden.

In de geheimhoudingsovereenkomst kan worden vastgelegd wat de geheime informatie is, en wat de partijen wel en niet met deze informatie mogen doen.

Omschrijving van de geheimhouding

Het is van belang om gedetailleerd te vermelden wat als geheime informatie beschouwd wordt, om onenigheid te voorkomen over welke informatie geheim gehouden moest worden en welke informatie niet.

Daarnaast dient in de overeenkomst te staan voor welk doel de informatie gedeeld wordt tussen de partijen. Vaak is dit in het kader van een samenwerking, waarbij de informatie gedeeld moet worden om het doel van de samenwerking te kunnen nastreven.

In het kader van het doel, worden tevens de gebruiksrechten van de partijen met betrekking tot de van de andere partij ontvangen informatie omschreven. Hierbij kan vermeld worden hoe de informatie gebruikt mag worden, en hoe expliciet niet.

Ook wordt vastgelegd met wie de informatie gedeeld mag worden. In sommige gevallen mag de informatie met niemand gedeeld worden, maar regelmatig is er een bepaalde groep/categorie van mensen met wie de informatie gedeeld mag worden. Ook kunnen specifieke namen genoemd worden van mensen die de informatie ook mogen inzien en/of gebruiken.

Schending van de geheimhoudingsplicht

Indien één van de partijen zijn geheimhoudingsplicht schendt, is sprake van wanprestatie. Dit houdt in dat de partij zich niet aan zijn deel van de overeenkomst heeft gehouden, waardoor de andere partij recht heeft op een schadevergoeding.

Ook kan een boetebeding worden opgenomen in de overeenkomst. In dat geval moet de partij die een verplichting uit de overeenkomst schendt, een boete betalen aan de andere partij. In het geval van schending van de geheimhoudingsplicht door één van de partijen, kan de andere partij dan kiezen tussen het opeisen van de boete of de schadevergoeding. Slechts in uitzonderlijke gevallen is het mogelijk om zowel de boete als de schadevergoeding op te eisen, aangezien dit in de meeste gevallen op grond van de redelijkheid zal worden afgekeurd door de rechter.

Hoe dit document te gebruiken

In de overeenkomst dient te worden gespecificeerd wat wordt beschouwd als de geheime informatie, waarvoor deze informatie verstrekt wordt, en hoe de informatie gebruikt mag worden door de andere partij. Tevens wordt vermeld wat de gevolgen zijn indien één van de partijen zich niet houdt aan zijn geheimhoudingsplicht.

Vervolgens dient de overeenkomst te worden getekend door beide partijen en krijgen beide partijen een exemplaar van de getekende overeenkomst.

Toepasselijk recht

• Burgerlijk Wetboek Boek 6

Het model bewerken

U vult een formulier in. Het document wordt naargelang uw antwoorden per sectie opgemaakt.

Aan het einde ontvangt u het in de formaten Word en PDF. U kunt het bewerken en het opnieuw gebruiken.