Geheimhoudingsovereenkomst (eenzijdig)

Een Geheimhoudingsovereenkomst (eenzijdig), ook wel een geheimhoudingsverklaring of Non-disclosure agreement (NDA) genoemd, kan gebruikt worden om een eenzijdige geheimhoudingsplicht vast te leggen tussen de verstrekker en de ontvanger van geheime informatie. Er is bij een eenzijdige geheimhoudingsovereenkomst sprake van één partij die informatie verstrekt die geheim gehouden moet worden, en een andere partij die deze informatie ontvangt en geheim moet houden.

Indien beide partijen informatie verstrekken die door de andere partij geheim gehouden moet worden, kan de Geheimhoudingsovereenkomst (tweezijdig) gebruikt worden.

In de geheimhoudingsovereenkomst kan worden vastgelegd wat de geheime informatie is, en wat de ontvanger van de informatie hiermee wel en niet mag doen.

Omschrijving van de geheimhouding

Het is van belang om gedetailleerd te vermelden wat als geheime informatie beschouwd wordt, om onenigheid te voorkomen over welke informatie geheim gehouden moest worden en welke informatie niet.

Daarnaast dient in de overeenkomst te staan voor welk doel de informatie gedeeld wordt met de ontvanger. Vaak is dit in het kader van een samenwerking, waarbij de informatie gedeeld moet worden om het doel van de samenwerking te kunnen nastreven.

In het kader van het doel, worden tevens de gebruiksrechten van de ontvanger omschreven. Hierbij kan vermeld worden hoe de informatie gebruikt mag worden, en hoe expliciet niet.

Ook wordt vastgelegd met wie de informatie gedeeld mag worden. In sommige gevallen mag de ontvanger de informatie met niemand delen, maar regelmatig is er een bepaalde groep/categorie van mensen met wie de informatie gedeeld mag worden. Ook kunnen specifieke namen genoemd worden van mensen die de informatie ook mogen inzien en/of gebruiken.

Schending van de geheimhoudingsplicht

Indien de ontvanger van de informatie zijn geheimhoudingsplicht schendt, is sprake van wanprestatie. Dit houdt in dat de ontvanger zich niet aan zijn deel van de overeenkomst heeft gehouden, waardoor de verstrekker van de informatie recht heeft op een schadevergoeding.

Ook kan een boetebeding worden opgenomen in de overeenkomst. In dat geval moet de ontvanger van de informatie een boete betalen aan de verstrekker indien hij een verplichting uit de overeenkomst schendt. De verstrekker kan dan, in het geval van schending van de geheimhoudingsplicht door de ontvanger, kiezen tussen het opeisen van de boete of de schadevergoeding. Slechts in uitzonderlijke gevallen is het mogelijk om zowel de boete als de schadevergoeding op te eisen, aangezien dit in de meeste gevallen op grond van de redelijkheid zal worden afgekeurd door de rechter.

Hoe dit document te gebruiken

In de overeenkomst dient te worden gespecificeerd wat wordt beschouwd als de geheime informatie, waarvoor deze informatie verstrekt wordt, en hoe de informatie gebruikt mag worden door de ontvanger. Tevens wordt vermeld wat de gevolgen zijn indien de ontvanger van de informatie zich niet houdt aan zijn geheimhoudingsplicht.

Vervolgens dient de overeenkomst te worden getekend door de verstrekker van de informatie, en de ontvanger van de informatie. Beiden krijgen een exemplaar van de getekende overeenkomst.

Toepasselijk recht

• Burgerlijk Wetboek Boek 6

Het model bewerken

U vult een formulier in. Het document wordt naargelang uw antwoorden per sectie opgemaakt.

Aan het einde ontvangt u het in de formaten Word en PDF. U kunt het bewerken en het opnieuw gebruiken.